تکنیک های نورپردازی عمومی

در دنیای مدرن امروز بخش زیادی از دکوراسیون داخلی با تکنیک های نورپردازی عمومی مناسب برای محیط گره خورده است. دیگر نمی‌توان یک فضای داخلی را بدون نورپردازی استاندارد، زیبا و البته بهینه تصور کرد. این باور در سال‌های گذشته شکلی علمی‌تر و تخصصی‌تر نیز به خود گرفته است. برای مثال چند سال قبل نورپردازی تنها بخشی از فرآیند دکوراسیون بود که در بهترین حالت می‌توانست به زیباتر شدن فضا کمک کند.

تکنیک های نورپردازی عمومی و طراحی روشنایی یکی از مهمترین بخش های فرآیند معماری داخلی و دکوراسیون است؛ روندی علمی و خلاقانه که علاوه ‌بر روشن و زیباتر کردن فضا می تواند باعث بهتر دیده شدن ایده های طراحی معماری شود. به طور مثال از تاثیرات روشنایی مناسب می توان به ایجاد حس بزرگتر و دلباز تر کردن فضاها یا بالعکس دنج تر جلوه دادن اشاره کرد؛ با نور می توان قسمتی را برجسته تر کرد. یا نقاط ضعف معماری را تعدیل کرد. طراحان می توانند از روش های متفاوت و با توجه به نیاز کاربری فضا، این اتفاق ها را رقم بزنند.

برای مثال طراحان داخلی به این موضوع فکر می‌کنند که کدام روش نورپردازی خانه را بزرگ‌تر نشان می‌دهد یا چگونه می‌توانند تنها با کمک نور مناسب، توجه مخاطب را در بخشی از محیط جلب کنند؟

تکنیک های نورپردازی عمومی چگونه اجرا می‌شود؟

اگر در میان انواع مدل‌های نورپردازی این روش انتخاب شما است، باید مجموعه‌ای از ابزارهای روشنایی را برای فضای خانه انتخاب کنید. لوسترهای آویز، لوستر لیزری،‌ هالوژن و حتی استفاده از آباژور در نقاط کور می‌توانند از تکنیک های نورپردازی عمومی باشند. برای اینکه فضای شما چندان یکنواخت به نظر نرسد نیز می‌توانید از ترکیب نورهای سفید و زرد استفاده کنید تا نوری طبیعی در خانه جریان داشته باشد.

استفاده از چندین منبع در نورپردازی:

در گذشته معمولا با استفاده از یک چراغ سقفی در مرکز اتاق فضاهای داخلی را روشن می کردند. اما این نوع نورپردازی پخش نور مناسبی ندارد. و سایه هایی در گوشه ها ایجاد می کند٬ باعث می شود فضاها کوچک تر ازآنچه هستند به نظر برسد. همچنین خستگی چشم ایجاد شود. پیشنهاد می شود به جای استفاده از یک چراغ سقفی منفرد، همان مقدار شار نوری را با چندین منبع نور و در قسمت های مختلف فضای اتاق فراهم کنید. این موضوع باعث می شود پخش نوری بهتری انجام گیرد. اگرچه هر کاربری، پارامترهای نورپردازی متفاوتی می طلبد. اما در اکثر کاربری ها طراحان می توانند از چندین منبع نوری در قسمت های مختلف فضا به صورت همزمان بهره ببرند.

استفاده از تکنیک های نورپردازی عمومی به صورت همزمان

منبع نوری در گوشه و چراغ های سقفی مرکزی معمولاً در گروه “نورپردازی عمومی” قرار می گیرند. که فضا را به خوبی روشن نگه می دارند و یک دید کلی از اتاق می دهند. ولی در روشنایی مدرن پیشنهاد می شود طراحان از دو نوع تکنیک نوری یا حتی سه گونه نورپردازی همزمان (لایه بندی در نورپردازی) استفاده کنند:

نور عمومی
نور موضعی
نور تاکیدی.

در کنار روشنایی عمومی، نورپردازی موضعی به کاربران این امکان را می دهد مکان های خاص مورد علاقه خود مانند میز کار یا میز جلو تلویزیون را بهتر ببینند. و با نور تاکیدی، تابلو و مجسمه ها را شاخص نمایش دهند.

ویژگی اصلی نورپردازی عمومی

مهم‌ترین نکته‌ای که در نورپردازی کلی اهمیت دارد،‌ یک‌دست بودن نور است. به این معنی که نباید بخشی از فضا تاریک و بخشی دیگر روشن باشد. به عبارت دیگر توزیع نور به صورت یکنواخت و استاندارد در این تکنیک نورپردازی داخلی اهمیت زیادی دارد. یکی از اشتباهات رایج در این سبک مدرن نورپردازی این است که تصور می‌شود استفاده از ابزارهای روشنایی متفاوت، برای ایجاد روشنایی بیش از حد است. در صورتی‌که یکی از مهم‌ترین اصول نورپردازی عمومی متعادل بودن نور است؛ به‌شیوه‌ای که نور زیاد چشم را نزند و بیش از حد نباشد.

برای اینکه کنترل نور را در این فضا ساده کنید، بهتر است از لوازمی قابل کنترل استفاده کنید. برای مثال، برای روشن کردن هالوژن‌ها و نور مخفی دو کلید جداگانه در نظر بگیرید. با این کار می‌توانید نسبت نور را در هر ساعت و متناسب با هر شرایطی کنترل کنید.

نورپردازی عمومی برای چه فضایی مناسب است؟

با توجه به اینکه نورپردازی کلی برای یکدست کردن فضا انتخاب می‌شود،‌ استفاده از آن در محیط‌هایی مانند اتاق خواب چندان مناسب نیست. این سبک از نورپردازی بیش از همه در سالن‌های بزرگ و اتاق نشیمن استفاده می‌شود، چراکه هم فضای کافی برای نصب لوستر دارند و هم افراد زمان زیادی را در آن‌جا سپری می‌کنند.

از این شیوه نورپردازی می‌توان برای دکوراسیون داخلی سالن اجتماعات، تالارها و فضاهایی لوکس نیز استفاده کرد.